கண்ணிழந்த மாணவன் போல்....

கல்லூரியில் நாமெல்லாம் பாடத்தை என்றைகாவது கவனித்திருக்கிறோமா??
இவர்கள் ஏதாவது எடுக்கட்டும் நாம் பின்பு பார்த்துக்கொள்ளலாம்!! பிறகு வீட்டிற்குச்சென்று பார்த்துக்கொள்ளலாம் அல்லது தேர்வுக்கு முன் படித்துக்கொள்ளலாம் என்று விட்டு விடுவோம் அல்லவா??
வகுப்பில் ஆசிரியர் நடத்துவது தவிர நாம் பாடத்தை படிக்க வசதியே இல்லையென்றால்??? யாராவது படித்துக்காண்பித்தால் மட்டுமே பாடத்தை மறுபடியும் கிரகிக்க முடியும் என்ற நிலையிருந்தால் எப்படி இருக்கும்???

போன பதிவில் கூறியது போல இன்று கண்பார்வையற்றோருக்கான படித்தல் அமர்வுக்கு(reading session) சென்றிருந்தேன்.வள்ளுவர் கோட்டத்தில் ஒரு பள்ளிக்கூடத்தில் வாரா வாரம் இப்படி நடக்குமாம்,கோடம்பாக்கம் இரயில் நிலையத்தில் இருந்து என்னை அழைத்துக்கொண்டு சென்ற போது நண்பர் சொல்லிக்கொண்டு வந்தார்.நான் முந்தைய பதிவில் ஒரு கண்பார்வையற்றோருக்கான பள்ளிக்கு செல்லப்போவதாக கூறியிருந்தேன்!
அது தவறு!

நான் சென்றது ஒரு சாதாரண பள்ளியில் நடைபெறும் கண்பார்வையற்றோருக்கான படித்தல் அமர்வு.பள்ளியினுள் நுழைந்ததும் ஒரு அரங்கத்தில் ஆங்காங்கே 2-3 பேர்களாக கூட்டம் கூட்டமாக மக்கள் அம்ர்ந்திருப்பதை கண்டேன்.சிறியவர் பெரியவர் என்ற பேதம் இன்றி பல தன்னார்வலர்கள் இந்த படித்தல் அமர்வுக்கு வந்திருந்தார்கள்!! ஏதோ ஒரு சாய் அமைப்பு வாராவாரம் இந்த அமர்வை வாரா வாரம் நடத்துகிறது.அந்த சங்கத்தின் அங்கத்தினர்கள் பரவலாக இதில் ஈடுபட்டாலும் தற்போது நிறைய தகவல் தொழில்நுட்ப வல்லுனர்களும் இந்த அமர்வில் கலந்துக்கொள்ளுகிறார்களாம்.ஒவ்வொருவரும் ஒரு மாணவரை தேர்ந்தெடுத்துக்கொண்டு அவர்கள் பாடத்திட்டத்தில் உள்ள பாடநூல்களை வைத்துக்கொண்டு படித்துக்காட்டிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.இந்த மாணவர்கள் கல்லூரியில் B.A,B.Ed,M.Phil என படிப்பவர்கள்.கணிதம்,அறிவியல் போன்றவை இவர்கள் புரிந்துக்கொள்வது கடினம் என்பதால் பெரும்பாலனவர்கள் மொழி,இலக்கியம்,வரலாறு போன்ற பாடங்களை படிப்பவர்கள்.கண் பார்வை உள்ள மாணவர்களுடன் சேர்ந்து சாதாரண கல்லூரியில்,எல்லோருக்கும் உள்ள பாடத்திட்டதை தான் இவர்களும் படிக்கிறார்கள்.
இதே பள்ளியில் சுமார் 17 வருடங்களாக இந்த நிகழ்ச்சி நடந்துக்கொண்டு வருகிறது.மாணவர்களுக்கும் அவர்களுக்கு படித்துக்காட்டுபவர்களுக்கும் இதை நடத்தும் அமைப்பினர் தண்ணீர்,காபி,டீ கொடுத்து இளைப்பாற்றுகின்றனர்.

இது போன்ற நிகழ்ச்சியை பார்க்கும் போதே ஒரு வித்தியாசமான மனநிலைக்கு மனம் சென்று விடுகிறது!! இவர்கள் எப்படி படிக்கிறார்கள் என்றே என்னால் கற்பனை செய்துப்பார்க்கமுடியவில்லை.நான் முன்பே சொன்னது போல் வகுப்பில் ஆசிரியர் சொல்லிக்கொடுக்கும்போதே முடிந்தவர புரிந்துக்கொள்ள வேண்டும்.அதன் பின் இது போன்ற படித்தல் அமர்வில் கேட்டுக்கொண்டால் தான் உண்டு!!சில மாணவர்கள் இந்த படிப்பர்கள் வாசிக்க,அதை ப்ரெயில் எழுத்துக்களில் பதித்துக்கொண்டு ,பின்னர் படிக்க உபயோகித்துக்கொள்வார்கள்.
சிலர் B.Ed எல்லாம் படிப்பதால் அவர்களின் பாடத்திட்டத்தின் படி சார்ட் எல்லாம் செய்ய வேண்டும்.அதையும் இது போன்று அமர்வுகளுக்கு வருபவர்களே செய்துக்கொடுப்பார்கள்.மற்றவர்கள் படிக்கும் அதே பாடத்திட்டம்தான் இவர்களுக்கும்,எந்த மாறுதலும் கிடையாது.
இதைத்தவிர தேர்வு நேரங்களில் இவர்கள் சொல்லுவதை எழுத ஆள் பிடிக்க வேண்டும்.அதற்கு தகவல் தொழில்நுட்ப தொழிலில் இருக்கும் இளைஞர்கள் நிறைய பங்களிக்கிறார்கள் என்று கேள்விப்பட்டேன்.எழுத முடியாவிட்டாலும் தேவையை பற்றிய மின்னஞ்சல்களை தன் நண்பர் வட்டத்துக்கு அனுப்பி வைத்து இவர்களுக்கு எழுத்தர்களை திரட்ட உதவுகிறார்கள்.
எனது நண்பர் வெகு நாட்களுக்குப்பின் வெளிநாட்டில் இருந்து வந்திருப்பதால் அவரின் பழைய நண்பர்களையும்,அவர் படித்தர்/எழுத்தராக இருந்து உதவிய சில மாணவர்களையும் சந்தித்துக்கொண்டிருந்தார்.நானும் அவரின் பின் சென்றுக்கொண்டிருந்தேன்.இந்த நிகழ்ச்சியை நடத்திக்கொண்டிருக்கும் சங்கத்தின் அமைப்பாளர் ஒருவரின் அனுமதி பெற்று நான் படம் பிடிக்க ஆரம்பித்தேன்!! ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தின் நிர்வாகிகள் சிலர் பள்ளிக்கூடத்தினுள் படம் எடுக்கக்கூடாது என்று சொல்லிவிட்டதால்,இரண்டு படங்களுக்கு மேல் எடுக்க முடியவில்லை(அந்த இரண்டு படங்க்களைத்தான் இந்தப்பதிவில் போட்டிருக்கிறேன்).17 வருடங்களாக இடம் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்,நீங்கள் படம் எடுக்கப்போய் இனிமேல் வேண்டாம் என்று சொல்லிவிடப்போகிறார்கள் என்று ஒருவர் கிலியை கிளப்ப,கேமராவை பைக்குள் போட்டுக்கொண்டேன்.
தான் திரும்பவும் வெளிநாடு சென்றுவிடப்போவதால்,என் நண்பர்,என்னுடைய தொலைப்பேசி எண்ணை தன் நண்பர்களிடம் கொடுத்துவிட்டார்.இனிமேல் எழுத்தர்கள் திரட்ட என்னையும் தொடர்புக்கொள்ளலாம் என்று நினைக்கிறேன்.எனது நண்பர் வட்டத்திலும் இந்த தகவலை அளித்து இந்த முயற்சியில் உதவலாம் என்று நினைக்கிறேன்.

வீட்டிற்குத்திரும்பி வந்தவுடன் கப்பி நிலவரிடமிருந்து எழுத்தர்கள் திரட்டலுக்கான ஒரு தளத்தின் சுட்டி ஒன்றும் கிடைத்தது.
தேர்வுகள் பெரும்பாலும் வாரநாட்களில் நடக்கும் என்பதால் வீட்டில் இருக்கும் இல்லத்தரசிகள் எழுத்தராக நினைத்தால் சௌகரியமாக இருக்கும் என்று தோன்றியது!!
இன்னும் இந்த முயற்சிகளை பற்றி விழிப்புணர்வு இல்லாதவர்களுக்கு இந்தத்தகவலை முடிந்தவரை சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணமே மேலோங்கி நிறைந்தது.

பி.கு:என்னை இந்த அமர்வுக்கு அழைத்துச்சென்ற நண்பரின் வலைபதிவில் இருந்து இரண்டு இடுகைகளை இங்கே பகிர்ந்துக்கொள்ள விரும்புகின்றேன்.

வாழ்கை அவ்வளவு சுலபம் இல்லை, ஆனா போராடணும்!

என் முகத்தை எனக்குக் காட்டியவர்கள்