சறுக்கிய செருக்கு (எதுகை மோனைக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல!! :P)

நடக்க தெரியாமல் கடைசியாக தரையில் விழுந்தது எப்பொழுது என்று ஞாபகம் இருக்கிறதா??
கால் தடுக்கி விழுந்த அனுபவத்தை சொல்ல வில்லை ஐயா,நடக்கவே தெரியாமல் விழுந்த அனுபவித்ததை சொல்கிறேன்!!
குழந்தை பிராயத்தில் எப்பவாவது இருக்கும் என்று சொல்கிறீர்களா??
நேற்று வரை நானும் அதைத்தான் சொல்லி இருப்பேன்.ஆனால் இன்று முதல் என் பதில் டிசெம்பெர் 10 2006 என்றுதான் இருக்கும்!!
ஏன் என்கிறீர்களா??
இன்றுதானே பனி சறுக்கல் செய்கிறேன் பேர்வழி என்று சொல்லிக்கொண்டு இரண்டு மணி நேரம் பற்பல கோணங்கலில் விழுந்து கொண்டு இருந்தேன்!! :)

பாழாய் போன ஆசை யாரை விட்டது!!அமைதியாய் ஆர்க்குடுடன்(orkut) அடங்கி போகும் என் வாரஇறுதி இந்த தடவை எனக்கு வித்தியாசமாக கழிந்தது. இங்கு மிசிகன் பல்கலைகழகத்தில் உள்ள ஒரு பனிசறுக்கு மைதானத்துக்கு இன்று என் நண்பர்களுடன் சென்றேன்.
வெறும் ஏழு டாலர்கள் தான் கட்டணம் என்று வேறு கூறி என்னை உசுப்பேத்தி விட்டனர் நண்பர்கள். இப்படி உசுப்பேத்தி உசுப்பேத்தி விட்டே தான் என் வாழ்க்கை ரணகளம் ஆகிக்கொண்டு இருக்கிறது என்பது உலகறிந்த விஷயம் ஆயிற்றே.

இப்படியாக வீட்டில் தூங்கிகொண்டிருக்க வேண்டிய நான் நகரின் மைய்யப்பகுதி ஆன Downtown-ர்க்கு இழுத்து வரப்பட்டேன்!! :)


கட்டணம் செலுத்தியதும் என் கால் அளவுக்கு ஏற்றார்போல் இரண்டு கால்சறுக்கு காலணிகள் கொடுத்தார்கள். அதை அணிந்து கொண்டு எழுந்து நின்றால், பாதங்கள் ஒரு பக்கமாய் நிக்கவில்லை. அறுபத்து எட்டு கிலோகிராம் கொண்ட ஒரு ஐந்து அடி ஏழு அங்குலம் உயரம் உள்ள் இளைஞன் 2 மில்லிமீட்டர் அகலத்தில் எப்படி சமநிலையை தக்க வைக்க முடியும்?? கால்கள் இங்கும் அங்கும் ஒருக்களித்துக்கொண்டு இருந்தன!!!
எப்படியோ கதகளியும் பரதநாட்டியமும் ஆடிக்கொண்டே பனிச்சறுக்கு அரங்குக்கு பயணப்பட்டேன். அங்கு சிறியவர்களும் பெரியவர்களுமாய் ஒரு ஐம்பது பேர் சறுக்கிக்கொண்டு இருந்தார்கள். அவர்களின் லாவகத்தை ரசித்துக்கொண்டே அரங்கிற்க்குள் காலை வைத்தேன். காலை வைத்ததுதான் தாமதம் , இரண்டு கால்களும் இங்கிலாந்துக்கு ஒன்று ஈக்க்வடாருக்கு ஒன்று என்று வெவ்வேறு திசையில் சறுக்கிகொண்டு சென்றது!!
சிறிது நேரத்தில் பழகிக்கொண்டு விடும் என்று பார்த்தால் நிமிடத்துக்கு நிமிடம் மோசமாகிக்கொண்டுதான் போனது!!!
போதாத குறைக்கு இரண்டு வயது குழந்தை முதல் அனைவரும் ஜெட் வேகத்தில் எனைசுற்றி சீறிப்பாய்ந்து கொண்டு இருந்தனர்!!! அதுவும் குட்ட பாவாடை போட்ட ஒரு எட்டு வயது குட்டி தேவதை ஒன்று "அட!! உனக்கு பனிச்சறுக்கு கூட பண்ண தெரியாதா" என்பது போல் ஏளனமாக பார்த்துச்சென்றது!!.


இந்த நேரத்தில் என் நண்பர் ஈஸ்வர் அவர்களின் உதவியை நான் மறக்க கூடாது!!
மனுஷன்,அவரும் எப்படி எப்படியோ ஊக்குவிப்பும் ஆலோசனையும் கொடுத்து பார்த்தாரு!!
நமக்குதான் நிக்க கூட முடியலையே எங்க இருந்து சறுக்கரது!! :(


திடீர்னு ஜோடியா கைகோர்த்துகிட்டு போரவற்களை காட்டி,"நீ மட்டும் ஒழுங்கா சறுக்கினினா உன் காதலிக்கு இது மாதிரி சறுக்க சொல்லி கொடுக்கலாம்" என்று கூட சொல்லிப்பார்த்தார்!
"அதுக்கு முதலில் ஒரு காதலி வேண்டுமே,அதற்க்கு எதாவது வழி காட்டுங்க!!",என்று நான் சொன்னதும்! "ஏதேது!!விட்டா என் தொழிலையே மாத்திடுவயே"என்று சொல்லிவிட்டு அகன்றுவிட்டார்!! :)
போகிற போக்கைப்பார்த்தால் ஏதாவது காதலியை பிடித்து,அவள் எனக்கு கற்றுக்கொடுத்தால்தான் உண்டு போல இருக்கிறது என்று நொந்துக்கொண்டு,பக்கச்சுவற்றை பய்யப்பய்ய பிடித்துக்கொண்டு அங்குலம் அங்குலமாக நகர ஆரம்பித்தேன். இதுல ஒருத்தன் பின் பக்கமா சறுக்கிகிட்டு வேறு படம் போட்டுகிட்டு இருந்தான்.நடுவில இரண்டு முன்று பேர் நின்று துக்கம் விசாரிச்சுட்டு கண்டமேனிக்கு உபதேசம் கொடுத்துட்டு போயிட்டு இருந்தாங்க!!
இப்படியாக நான் தட்டு தடுமாறிகிட்டு இருக்கும் போது திடீர்னு ஏதோ சங்கு ஊதற சத்தம் கேட்டுது!


சுட்டும் முட்டும் திரும்பி பாத்தா ஒரு ஈ காக்கைய காணோம்!! என்னடா ஆச்சுன்னு திரு திருன்னு முழிசிட்டு நிந்துட்டு இருந்த போது!! திடீர்னு பின்னாடி கதவ திறந்துகிட்டு பெருசா ஒரு வண்டி உள்ள வந்தது!! நானும் ஈஸ்வர் உதவியோடு விழுந்து எழுந்துகிட்டு அரங்கை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

நான் பண்ற சர்க்கஸ பாத்து வெளில காத்துகிட்டு நின்ன சின்னது பெருசு எல்லாத்துக்கும் ஒரே சிரிப்புதான்!! :)

தப்பிச்சோம் பொழச்சோம்னு ஒரு வழியா அரங்கத்தை விட்டு வெளில வந்துட்டு ஒரு ஓரமா போய் உட்கார்ந்தேன்!!





கொஞ்ச நேரம் கழித்து அந்த அரங்கை சுத்தம் செய்ய வந்த வண்டி தன் வேலையை முடித்துக்கொண்டு போச்சு!!

நம்ம நெலம இப்படி ஆகிப்போச்சேனு நான் நொந்துக்கிட்டு இருக்கிற சமயம் திடீர்னு கல கலனு பொண்ணுங்க சத்தம்!!என்னடா செய்தினு நிமிர்ந்து பாத்தா ஒரு பத்து இருபது பொன்னுங்க



என்னதுன்னு பாத்தா "Figure skating" எனப்படும் ஒலிம்பிக் விளையாட்டுக்காக பயிற்ச்சிக்கு பண்றாங்களாம்!
ஒவ்வொருத்திக்கும் உடம்பு சும்மா வில்லா வளையுது!!
நாம நிக்கவே ததிகினத்தோம் போட்டுகிட்டு இருக்கும்போது இவளுக கை காலு எல்லாம் தய்யா தக்கானு ஆட்டிகிட்டு ஆயிரம் மைல் வேகத்துல பறக்கராலுக!!
அதுவும் சில பேரு ஒத்த காலுல நின்னுகிட்டு பம்பரமா சுத்த வேர ஆரம்பிச்சிட்டாங்க!!


நான் இவங்களோட இந்த சாகசத்த பார்த்து திறந்த வாய் மூடல!!இத பாத்துட்டு,நான் பொன்னுங்கள பார்த்துட்டு ஜொள்ளு விடறதா நெனைச்சிகிட்டு நண்பர்கள் எல்லாம் என்னை கிளப்பிகொண்டு வந்து விட்டார்கள்!!
எது என்னவோ,என் வாழ்க்கையில் ,நடைபழகிய நாளில் இருந்து நிக்க கூட முடியாம நான் அவதிப்பட்ட இரண்டு மணி நேரம் இதுதான்!! :)